როგორ გვთავაზობს ისმათ ჩუღთაის ბოლო წიგნის „ქატრა-ე-ხუნის“ თარგმანი საყოველთაო წინააღმდეგობის გაკვეთილს.
„სისხლის ერთი წვეთი“ შეუსაბამო ნოტას ხვდება შეუდარებელი მწერლის ცხოვრებაში და შემოქმედებაში.
უნდა გვესმოდეს კარბალას მნიშვნელობა მთელ მსოფლიოში შიიტებისთვის, რომ გააცნობიეროს ამ ნაწარმოებში არსებული ანომალია. ისმათ ჩუღთაის თაჰირა ნაქვის თარგმანი ერთი წვეთი სისხლი აიძულებს, აჟიტირებს და არწმუნებს მკითხველს კათარზისის მნიშვნელობაში დამაბნეველ სამყაროში, სადაც მედია, დიგიტალიზაცია და ხელოვნური ინტელექტი იპყრობს ადამიანურ ურთიერთობებს და მარტივ სიამოვნებებს. წინასწარმეტყველ მუჰამედის შვილიშვილი 72 კაციანი არმიით, რომელშიც ქალები, ბავშვები და მოხუცები შედიოდნენ, ოჯახის ყველა საყვარელი წევრი, ჩადის კარბალაში, სადაც ამირ-ე-მუავიას ვაჟის, იეზიდის არმიის ათასობით ჯარისკაცი იბრძვის მისი სისხლისთვის. . იმამი, რომელსაც სამი დღით უარს აცხადებენ წყალზე ამ არასტუმართმოყვარე მიწის ცეცხლმოკიდებულ ქვიშაში, ერთმანეთის მიყოლებით აგზავნის თავის მორწმუნეთა ჯგუფს, რათა შეებრძოლონ მძარცველებს და დაიკლას კარბალას ცეცხლოვან ქვიშაში. რატომ? რათა გადაერჩინა ისლამი სისხლიანი და გარყვნილი მმართველების, ამირისა და მისი მემკვიდრე იეზიდის ხელში ჩავარდნისაგან. 1400 წელზე მეტი ხნის შემდეგ, მუსულმანები მთელი მსოფლიოდან აღნიშნავენ ამ მოვლენას მუჰარამის თვეში, რომელიც ასევე არის ისლამური კალენდრის პირველი თვე. ეს არის ხსოვნისა და გლოვის დრო, რომელშიც ყველა მწუხარება სუბლიმირებულია კაცობრიობის უდიდეს მწუხარებაში.
ვეკითხები ჩემს თავს, რატომ ისმათი რა დაწერე ქარბალას ამბავი? ეს არ არის მისი სტილი. მისი შემოქმედება განსხვავებულია - ლიჰაფი (1942), გაინდა (1938), ქოტეინი (1942), Terhi Lakeer (1940) - შეისწავლეთ თემები, რომლებიც არ ჰგავს იმამ ჰუსეინის წამებას. მიუბრუნდა ის რელიგიას, როგორც უკანასკნელ საშუალებას? ეკ ყატრა-ე-ხოონ (1975) მისი ბოლო რომანია. ადამიანების უმეტესობა ფიქრობს თავის შემქმნელზე, როდესაც ემზადება მათი აღსასრულისთვის. მაგრამ მაშინ, როცა აირჩია საგანი, რომელიც არის გულის სისხლი მუსლიმებისთვის, განსაკუთრებით შიიებისთვის, რატომ გადაუხვია მან საბოლოოდ ისლამს? რატომ სთხოვა მან ისლამური წესით დაკრძალვის ნაცვლად კრემაცია? ამ კითხვებს სვამს დღეს ერთ-ერთი საუკეთესო მთარგმნელი, თაჰირა ნაკვი, რომანის თარგმანში.
სწორედ ამ კითხვებს ვსვამ მთარგმნელთან დაკავშირებითაც. რატომ აირჩია ნაქვმა, რომელმაც ოსტატურად და მგრძნობიარობით თარგმნა რამდენიმე ჩუღთაის კლასიკა, ამ ნაწარმოების თარგმნა? წიგნი, რომელიც შეუსაბამო ნოტას აყენებს შეუზღუდავი ჩუღთაის ცხოვრებასა და მოღვაწეობას? მწერალ მაჟარ იმამის ციტირებით, ნაკვი თავის წინასიტყვაობაში წერს: ისმათის სამყარო სიღარიბის, გაუნათლებლობისა და სიბინძურის სამყაროა. ბავშვები, რომლებიც კვდებიან ერთობლივ ოჯახებში, როგორიცაა ჭიები და მწერები, ტუალეტების სუნი და სუნი, ჭუჭყითა და ოფლით დაფარული მოახლეები, დახრჩული ახალგაზრდა გოგონა, რომელიც ფარდებს ათვალიერებს, არის ის, ვინც ამ ფარდის მიღმა შობს უკანონო შვილებს. Როგორ კეთდება ეკ ყატრა-ე-ხოონ ჯდება ამაში მაჰაული ?
გავბედო იმის თქმა, რომ ჩუღთაის და ნაქვის მოგზაურობა პარალელურად მიმდინარეობს? მის მიერ ამ წიგნის დაწერაში ისეთივე საიდუმლოა, რამდენადაც ნაკვიმ მისი თარგმნა არჩია. იგი წერს თავის თავდაპირველ ყოყმანზე, როდესაც მან დაიწყო მუშაობა და მოგვიანებით, მის ინტენსიურ მუშაობაზე თითოეულ წინადადებაზე, არა მხოლოდ იმიტომ, რომ სურდა ტექსტის ერთგული ყოფილიყო, არამედ საკუთარი რწმენისა და პრაქტიკის გამო, რაც მისი მამოძრავებელი ძალა იყო. როგორც ერთსა და იმავე სარწმუნოებას, მე შემიძლია სრულად იდენტიფიცირება მასთან.
ჩემი საკუთარი ურდუ ლიტერატურული მოგზაურობა დაიწყო 1987 წელს, როდესაც ჩემმა ძვირფასმა მეგობარმა და ამ წიგნის გამომცემელმა, რიტუ მენონმა მთხოვა, მეთარგმნა ჩუღტაის. ლიჰაფი ქალებისთვის კალისთვის. ბავშვობაში მქონდა განცდა, რომ ჩუღთაის წიგნები ჩვენთვის მიუწვდომელია. ვერასდროს წარმოვიდგენდი მის იქ ყოფნას მეჯლისები ჩვენს სახლში. ნაქვის გენიალურობა დასჭირდა მისი ამ ასპექტის არაურდუ მკითხველისთვის მიტანისთვის.
ეს არის წიგნი დღევანდელი დღისთვის. უნდა გვესმოდეს კარბალას მნიშვნელობა მთელ მსოფლიოში შიიტებისთვის, რომ გააცნობიეროს ამ ნაწარმოებში არსებული ანომალია. თავად ჩუღთაი არ იყო შიიტური ოჯახიდან. ის სუნიტი იყო, თუმცა გარშემორტყმული შიიტი მეზობლებით. ის დაესწრო მეჯლისებს, ისევე როგორც ბავშვების უმეტესობას, იმამბარას შეკრებებისა და სასიამოვნო ტაბარუკის (ტკბილი ან ტკბილი) აღფრთოვანებისთვის, რომელსაც იმამის სახელით სთავაზობენ ყველა მგლოვიარეს. ბავშვები რიგში პირველები არიან. როდესაც ჩუღტაი იხსენებს, თუ როგორ ტიროდა ექვსი წლის ასაკში მირ ანისის ცნობის მოსმენისას ექვსი თვის ბავშვის ჰაზრატ ალი ასგარის მოწამეობრივი სიკვდილის შესახებ, შია-სუნიტური განხეთქილება იშლება. შესაძლოა, ეს იყო მისი ცხოვრების განმსაზღვრელი მომენტი, რომელიც მრავალი წლის შემდეგ გამოიხატა ეკ ყატრა-ე-ხოონ .
ნაქვის მტკივნეული წინასიტყვაობა მთავრდება ამ წიგნში შემოთავაზებული საყოველთაო წინააღმდეგობის გაკვეთილით. ისმათის თხრობა ჰუსეინის ოჯახის ტანჯვის შესახებ, მათი ცხოვრების ნამდვილი ტანჯვა და მწუხარება კარბალას ბრძოლის დროს და მოგვიანებით დამასკოს ციხეში, ქმნის სურათებს, რომლებიც ნედლი და დაუვიწყარია. და მედინაში დაბრუნებისას ჰაზრატ ზაინულ აბიდინის ბოლო სიტყვები ყველგან ჩაგრულთა ჰიმნად იქცევა. როდესაც უდანაშაულო ადამიანების სისხლი დაიღვრება, ჰუსეინის სისხლი უფრო ნათელი გახდება. ხალხი გალობს ჰუსეინის სახელს, როდესაც ისინი ტირანიის წინააღმდეგ დგანან.“ ეს არის წიგნი დღევანდელი დღისთვის. როდესაც ჩვენ მხარს ვუჭერთ ათასობით ნავლახას, ბჰარდვაჯს, ვარვარას და დიახ, ჯორჯ ფლოიდს მთელს მსოფლიოში, ეს არის ქარბალას ისტორია, როგორც ეს ჩუღტაიმ მოგვითხრობს და მსოფლიოს წინაშე წარადგინა ამ შესანიშნავი თარგმანით, რომელიც გვაძლევს გამბედაობას, გავაგრძელოთ წინააღმდეგობა. .
Syeda Hameed არის დაგეგმვის კომისიის ყოფილი წევრი
ᲒᲐᲣᲖᲘᲐᲠᲔᲗ ᲗᲥᲕᲔᲜᲡ ᲛᲔᲒᲝᲑᲠᲔᲑᲡ:
