განმარტა: რა არის უიარაღო ან ხელჩართული ბრძოლა შეიარაღებული ძალებისთვის?

ინდოეთ-ჩინეთის სასაზღვრო დავა: ინდოეთის არმია არის შეიარაღებული ძალა და მისი ძირითადი აქცენტი კეთდება იარაღის გამოყენებაში მისი პერსონალის მომზადებაზე.

კადეტები საატესტაციო აღლუმის დროს ლეჰში, შაბათი, 13 ივნისი, 2020. (PTI ფოტო)

მას შემდეგ, რაც დაპირისპირება შორის ინდოეთის და ჩინეთის ძალები გალვანში 15 და 16 ივნისის შუაღამისას, სატელევიზიო არხები გაჟღენთილია ტერმინით „ხელჩართულ ბრძოლა“ ან გუთამ-გუთა, რადგან კომენტატორები აღწერდნენ ძალადობრივ შეტაკებებს ორ ძალას შორის. ამ ვებსაიტზე განმარტავს რას ნიშნავს ეს ინდოეთის შეიარაღებული ძალებისთვის.

ინდოეთის არმია არის შეიარაღებული ძალა და ამიტომ მისი ძირითადი აქცენტი კეთდება კაცებისა და ქალების მომზადებაზე იარაღის გამოყენებაში. მიუხედავად იმისა, რომ ჯარისკაცებს სხვადასხვა კურსების ფარგლებში ასწავლიან უიარაღო ბრძოლას, სტრესი არის იარაღის მომზადებაზე. გარდა თოფებისა, კარაბინებისა და პისტოლეტებისა, რომლებიც გაიცემა ყველა ჯარისკაცსა და ოფიცერზე, ქვეითთა ​​ბატალიონს აქვს ეკიპაჟის მრავალი იარაღი, როგორიცაა MMG (საშუალო ტყვიამფრქვევი), AGL (ავტომატური ყუმბარმტყორცნი), რაკეტების გამშვები, სარაკეტო გამშვები, 51 მმ ნაღმტყორცნები, 81 მმ ნაღმტყორცნები, MGL (მრავალყუმბარმტყორცნი) და ა.შ.

ყველა ჯარისკაცს და ოფიცერს ასევე ეძლევა ბაიონეტი თავდასხმის თოფთან ერთად. მას გაწვრთნილი აქვს ბაიონეტის გამოყენება, განსაკუთრებით ახლო საბრძოლო ვითარებაში ან მტრის თავდაცვაზე თავდასხმის დროს, როგორც კი მტერთან ახლოს იქნება.

თოფი, კარაბინი ან გვერდითი იარაღი გაიცემა ჯარისკაცებზე ჯარის ყველა ქვედანაყოფში, იქნება ეს საარტილერიო პოლკი (რომელიც იყენებს შორ მანძილზე საარტილერიო იარაღს, როგორიცაა 105 მმ საველე თოფები, 155 მმ თოფის ჰაუბიცები და ა.შ.), ჯავშანტექნიკის პოლკი (რომელსაც აქვს ტანკები), მექანიზებული ქვეითი პოლკი (რომელსაც აქვს ქვეითი საბრძოლო მანქანები), ინჟინერი/სიგნალი/არმიის საჰაერო თავდაცვის პოლკები ან ლოგისტიკური დანაყოფები, როგორიცაა არმიის სამსახურის კორპუსი/არმიის საბრძოლო კორპუსი/ელექტრო და მექანიკური ინჟინერიის კორპუსი და ა.შ.

მზარდი მოდერნიზაციასთან ერთად, ხელჩართული ბრძოლის მომზადებას გაცილებით ნაკლები პრიორიტეტი ენიჭება, რადგან შეიარაღებული ძალების ყურადღება გამახვილებულია იარაღის გამოყენებაზე, როგორც ბრძოლის ძირითად მეთოდზე. ამ იარაღის სისტემების ირგვლივ იქმნება მთელი დანაყოფები.

ქვეითი ბატალიონების ღატაკის ოცეულები (სპეციალური მისიებისთვის გაწვრთნილი) ხაზს უსვამენ უიარაღო ბრძოლას, გარდა სხვა სამხედრო უნარებში მომზადებისა. უიარაღო ბრძოლა (UAC) ასევე წარმოადგენს არმიის კურსების ნაწილს, როგორიცაა გატაკის (კომანდოს) კურსი, აჯანყების საწინააღმდეგო და ჯუნგლების ომის კურსი.

სპეცრაზმი (SF), თუმცა, დიდ აქცენტს აკეთებს უიარაღო ბრძოლაზე და ავარჯიშებს თავის ჯარისკაცებს საბრძოლო ხელოვნებაში და მოწინააღმდეგის განეიტრალების სხვა ტექნიკაში.

როგორც წესი, ყველა ქვედანაყოფსა და ფორმირებაში რეგულარულად ტარდება შეჯიბრებები კრივში და ჭიდაობაში, დაწყებული ოცეულთაშორის, დაჯგუფებათაშორისი, ბატალიონთაშორისი და ფორმირების დონეზე.

მაშინ, როცა ცენტრალური შეიარაღებული პოლიციის ძალები გაწვრთნიან ხელკეტის დამუხტვასა და ცრემლსადენი გაზის აღჭურვილობის გამოყენებაში ბრბოს კონტროლისთვის, როდესაც ჯარი გამოიძახეს, ის მხოლოდ იარაღს იყენებს. ხელკეტებისა და ჯოხების გამოყენება არ წარმოადგენს შეიარაღებული ძალების წვრთნების ნაწილს. შეიარაღებული ძალები ერის უკანასკნელი თავდაცვის ბასტიონია და ამიტომაც ყველა ერი ყველაფერს აკეთებს იმისათვის, რომ თავისი ჯარები აღჭურვოს საუკეთესო იარაღის სისტემებით მტრების დასაპირისპირებლად.

ᲒᲐᲣᲖᲘᲐᲠᲔᲗ ᲗᲥᲕᲔᲜᲡ ᲛᲔᲒᲝᲑᲠᲔᲑᲡ: