ახსნა საუბარი | ინფლაცია, მშპ და უმუშევრობა: როგორ ადარებს ინდოეთი აზიურ თანატოლებს
მაშინაც კი, როდესაც სამუშაო ასაკობრივ ჯგუფში ყოველი 100 ინდოელიდან მხოლოდ 40 ეძებს სამუშაოს, ჩვენი ეკონომიკა მაინც ვერ ახერხებს მათთვის სამუშაო ადგილების შექმნას.
მუშა იძინებს კოლკატაში (ექსპრეს ფოტო შაში გოში) ძვირფასო მკითხველებო,
ბოლო რამდენიმე კვირის განმავლობაში, ინდიელები სულ უფრო და უფრო წუხდნენ ინფლაციის მაჩვენებლით (ან ფასების ზრდის ტემპით). გასულ თვეში საცალო ინფლაცია, რომელიც იზომება სამომხმარებლო ფასების ინდექსის გამოყენებით, მაისისთვის მოვიდა 6.3% - ეს არის 30 საბაზისო პუნქტით მეტი ინფლაციის უმაღლეს დონეზე, რომელსაც RBI მიზნად ისახავს. ამ კვირის ბოლოს, ივნისის მონაცემები უნდა გვქონდეს. ეს მონაცემები გადამწყვეტი იქნება RBI-ის მონეტარული პოლიტიკის პოზიციის დასადგენად, როდესაც ის აგვისტოში შეიკრიბება.
უმეტესწილად, საზოგადოების ყურადღება გამახვილებულია ნავთობის ფასების ზრდაზე და მის გავლენას ინფლაციის მაჩვენებელზე.
ბიულეტენი| დააწკაპუნეთ, რომ მიიღოთ დღის საუკეთესო ახსნა-განმარტებები თქვენს შემოსულებში
ნავთობის ფასი მაღალი და იზრდება ორი ძირითადი მიზეზის გამო. ერთი არის იმპორტირებული ნედლი ნავთობის ფასების ზრდა - ინდოეთი დამოკიდებულია ნავთობის იმპორტზე, რათა დააკმაყოფილოს მისი შიდა მოთხოვნილების 80%-ზე მეტი - და მეორე არის რაფინირებული საწვავის დაბეგვრა ქვეყნის შიგნით.
საერთაშორისო დონეზე, ნედლი ნავთობის ფასი დაეცა ნულის ქვემოთ 2020 წლის აპრილი - პირველი ასეთი შემთხვევა ისტორიაში. მაგრამ ამ ფასების მატებასთან ერთად, ქვეყნები, როგორიცაა ინდოეთი, რომლებიც ნედლი ნავთობის მსხვილი იმპორტიორები არიან, ზარალდებიან. ნედლი ნავთობის ინდური კალათის ფასები - ანუ ფასი, რომლითაც ინდოეთი ყიდულობს თავის ნედლ ნავთობს - 2020 წლის აპრილში 20 დოლარიდან ბარელზე ნაკლებიდან 65 დოლარამდე გაიზარდა მარტის ბოლოსთვის.
ქვემოთ მოყვანილი დიაგრამა (წყარო: CARE Ratings) გვიჩვენებს, თუ როგორ მოქმედებს ნავთობის ფასების ყოველი 10%-იანი ზრდა უარყოფითად ინდოეთზე - ეკონომიკური ზრდა მცირდება 20 საბაზისო პუნქტით (ანუ 0,20 პროცენტული პუნქტით) და ინფლაციის მაჩვენებელი იზრდება 40 საბაზისო პუნქტით.
ნავთობის ფასის ყოველი 10%-იანი ზრდის გავლენა რამ გააუარესა ინდოელი მომხმარებლებისთვის ის, რომ - ბენზინსა და ნავთობპროდუქტებზე მთავრობის გადასახადის წყალობით - საცალო ფასები გაიზარდა მაშინაც კი, როდესაც ნედლი ნავთობის ფასები დაეცა - იხილეთ ქვემოთ მოცემული ცხრილი.
საცალო ფასები შენარჩუნდა მაშინაც კი, როდესაც ნედლი ნავთობის ფასები დაეცა რა თქმა უნდა, როდესაც ნედლი ნავთობის ფასები თავად იზრდება, ეს ხდება ორმაგი უბედურება (იხ. ცხრილი ქვემოთ).
ბენზინისა და დიზელის ფასების ზრდა დელიში 2021 წლის 1 ივლისისთვის მაგრამ ფაქტია, როგორც ქვემოთ მოყვანილი სქემები აჩვენებს, საწვავი არ არის ერთადერთი საქონელი, რომლის ფასებიც სწრაფად იზრდება. ეს სქემები ასახავს იმ მწვერვალს, რომელიც დაფიქსირდა მაისში საცალო ინფლაციის მაჩვენებელში. გაიზარდა როგორც საკვები, ასევე არასასურსათო საქონელი. წითელი ზოლები აჩვენებს ნახტომს მაისში, ხოლო ნაცრისფერი ზოლები აჩვენებს საშუალო ნახტომს ბოლო 3 თვის განმავლობაში.
არასასურსათო პროდუქტებში მატება სწორედ ამ მიზეზების გამო, როდესაც Nomura-ს ანალიტიკოსებმა შეადგინეს მონაცემები - სხვადასხვა პარამეტრებზე - ინდოეთისა და აზიის სხვა ქვეყნებისთვის შესადარებლად, ინდოეთის მდგომარეობა საკმაოდ ცუდი აღმოჩნდა.
სპაიკი კვების პროდუქტებში შეხედეთ ქვემოთ მოცემულ ცხრილს. იგი ასახავს ინდოეთსა და აზიის სხვა ეკონომიკებს მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდისა და ინფლაციის მაჩვენებელზე. ამ ცხრილის ბოლოში არის აზიის საშუალო მაჩვენებელი.
რაც შეეხება საცალო ინფლაციას, სრულიად ცხადია, რომ აქ ინდოეთი გამორჩეულია. არცერთ სხვა ქვეყანას არ შეექმნა - ან მოელის - ინფლაციის მაღალი დონე, რომელსაც ინდოეთი ეჩვევა. 2022 წელს სამომხმარებლო ფასები გაიზრდება ისეთი ტემპით, რომელიც დაახლოებით ორნახევარჯერ აღემატება დანარჩენი აზიის საშუალო მაჩვენებელს.
ცხრილი ასახავს ინდოეთსა და აზიის სხვა ეკონომიკებს მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდისა და ინფლაციის მაჩვენებლის შესახებ მშპ-ს ზრდასთან დაკავშირებით, 2020 წელს ინდოეთი უფრო ცუდად დაზარალდა, ვიდრე რეგიონის თითქმის ყველა სხვა ქვეყანა. თუმცა, შვების საკითხია, რომ თუ ჩვენ არ გვექნება Covid–ის შემთხვევების კიდევ ერთი ტალღა, ინდოეთის ეკონომიკას უნდა შეეძლოს უფრო სწრაფი ტემპით ზრდა, ვიდრე სხვები.
ინფლაციისა და მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდის ტემპის მიღმა, ინდოეთში უმუშევრობის პრობლემაა. ქვემოთ მოცემული ცხრილი აერთიანებს მონაცემებს სამი ძირითადი ცვლადის შესახებ, რომლებიც უნდა იყოს შედგენილი.
აზიის შრომის ბაზრის მაჩვენებლები ერთი შეხედვით ამ ცხრილის წაკითხვის გზა არის პირველ რიგში შევხედოთ ყველაზე მარჯვენა სვეტს - სამუშაო ძალის მონაწილეობის კოეფიციენტს. მონაწილეობის კოეფიციენტი არსებითად გვეუბნება იმ ადამიანების რა პროცენტს, რომლებიც არიან სამუშაო ასაკის (15-დან 59 წლამდე) ჯგუფში სურთ იყვნენ სამუშაო ძალის ნაწილი. სამუშაო ძალის მონაწილეობის დაბალი მაჩვენებელი ძირს უთხრის ქვეყნის მთლიან პროდუქტიულობას და კეთილდღეობას, რადგან ნაკლები ადამიანი აქცევს თავს ხელმისაწვდომს ეკონომიკური საქმიანობისთვის.
როგორც მონაცემები აჩვენებს, მონაწილეობის მაჩვენებელი საკმაოდ დაბალი იყო ინდოეთში კოვიდამდეც კი. მაგალითად, ინდოეთში, კოვიდამდე, სამუშაო ასაკის ადამიანების მხოლოდ 43% ეძებდა სამუშაოს, ხოლო ჩინეთში და ინდონეზიაში ეს პროპორცია იყო 76% და 69%, შესაბამისად. ეს ნიშნავს, რომ ინდოეთი არ იყენებდა მთელ თავის ადამიანურ რესურსებს, დემოგრაფიულ დივიდენდს.
გარდა ამისა, მონაცემები ასევე აჩვენებს, რომ Covid-ის შემდეგ, მაშინ როცა აზიის სხვა ქვეყნებმა თითქმის აღადგინეს მონაწილეობის (ბევრად მაღალი) მაჩვენებლები, ინდოეთმა ვერ შეძლო მისი (უკვე დაბალი) მონაწილეობის მაჩვენებლის აღდგენა.
ახლა შეხედეთ უმუშევრობის დონეს - ამ ცხრილის პირველი სვეტი. ეს არის იმ ადამიანების პროცენტი, რომლებმაც გადაწყვიტეს მონაწილეობა მიიღონ სამუშაო ძალაში, ეძებდნენ სამუშაოს, მაგრამ ვერ მიიღეს.
ორი რამ გამოირჩევა ინდოეთის უმუშევრობის დონესთან დაკავშირებით.
სამუშაოს მაძიებლები დელიში Job Mela 2019 წელს (Express Photo by Tashi Tobgyal) ერთი, რომ ინდოეთში უმუშევრობის დონე გაცილებით მაღალია, ვიდრე სხვა აზიის ქვეყნებში. მეორე, რომ ინდოეთის უმუშევრობის მაღალი მაჩვენებელი არის სამუშაო ძალის მონაწილეობის დაბალი მაჩვენებლის მიუხედავად. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, მაშინაც კი, როდესაც სამუშაო ასაკობრივ ჯგუფში ყოველი 100 ინდოელიდან მხოლოდ 40 ეძებს სამუშაოს, ჩვენი ეკონომიკა მაინც ვერ ახერხებს მათთვის სამუშაო ადგილების შექმნას. ინდონეზიას აქვს უმუშევრობის დაბალი მაჩვენებელი, მიუხედავად იმისა, რომ მას აქვს თითქმის ორჯერ მეტი სამუშაო ძალის მონაწილეობის მაჩვენებელი.
ამ ცხრილის მესამე ცვლადი არის ეკონომიკაში დასაქმებულთა აბსოლუტური რაოდენობა - იხილეთ შუა სვეტი. მონაცემები აჩვენებს, რომ დღეს ინდოეთის ეკონომიკაში დასაქმებულთა საერთო რაოდენობა 5%-ით ნაკლებია პანდემიამდე დასაქმებულთა რაოდენობაზე. ანუ სამუშაო ადგილების შექმნის ნაცვლად ეკონომიკამ 22 მილიონამდე სამუშაო ადგილი გააქრო.
ამ დასაქმებისა და უმუშევრობის რიცხვების გამორჩეულია ის, რომ მშპ-ს მხოლოდ აღდგენა ყოველთვის არ ნიშნავს სამუშაო ადგილების აღდგენას.
და ბოლოს, რატომ შევადაროთ ინდოეთი მის აზიურ თანატოლებს? რადგან ინდოეთს უფრო მეტი საერთო აქვს ამ ქვეყნებთან, ვიდრე განვითარებულ ეკონომიკებთან.
გაუზიარეთ თქვენი შეხედულებები და შეკითხვები udit.misra@expressindia.com
დარჩით უსაფრთხოდ
უდიტი
ᲒᲐᲣᲖᲘᲐᲠᲔᲗ ᲗᲥᲕᲔᲜᲡ ᲛᲔᲒᲝᲑᲠᲔᲑᲡ:
