განმარტა: რატომ იბრძვიან სამხრეთ კორეა და ჩინეთი კიმჩის გამო?
ცხარე ფერმენტირებული მწნილი, კიმჩი, ჩინეთ-სამხრეთ კორეის სავაჭრო კავშირებში გარკვეული სიმწარე შექმნა.
სამხრეთ კორეამ მნიშვნელოვანი რესურსი დაუთმო კიმჩის პოპულარიზაციას სახლში და მის ფარგლებს გარეთ. (ფოტო: Wikimedia Commons) გასულ კვირას სტანდარტიზაციის საერთაშორისო ორგანიზაციამ, შვეიცარიაში დაფუძნებულმა გლობალურმა სტანდარტების ორგანომ, გამოაქვეყნა ახალი რეგულაციები პაო კაის, დამარილებული და ფერმენტირებული ბოსტნეულის სანელებლის დამზადების, ტრანსპორტირებისა და შენახვის შესახებ ჩინეთის სიჩუანის პროვინციიდან. დოკუმენტში ნათქვამია, რომ რეგულაციები არ ვრცელდება კიმჩიზე, კორეული წარმოშობის პიკანტურ ფერმენტირებულ მწნილზე, რომელიც ჩვეულებრივ კომბოსტოსგან მზადდება.
თუმცა, ჩინურმა მედიამ ეს ამბავი გაავრცელა პაო კაის კიმჩით კლუბებით The Global Times , სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული ნაციონალისტური ტაბლოიდი, რომელიც მას უწოდებს საერთაშორისო სტანდარტს კიმჩის ინდუსტრიისთვის, რომელსაც ჩინეთი ხელმძღვანელობს.
როგორ რეაგირებდა სამხრეთ კორეა?
კორეელებმა ჩინური მედიის მტკიცება მათი კულტურული მემკვიდრეობის დარღვევად მიიჩნიეს. ისინი სოციალურ მედიაში გავრცელდნენ თავიანთი აღშფოთება და დაადანაშაულეს ჩინეთი პლაგიატში. ჩინელმა მომხმარებლებმა უპასუხეს იმით, რომ ჩინეთი არის კიმჩის წამყვანი მწარმოებელი მსოფლიოში და ასე აქვს მასზე პრეტენზია.
სამხრეთ კორეის სოფლის მეურნეობის სამინისტრომ გამოაქვეყნა განცხადება, სადაც ნათქვამია, რომ პაო კაი არ უნდა აგვერიოს კიმჩისთან, რომლის სტანდარტიზაცია ჯერ კიდევ 2001 წელს დაწესდა გაეროს მიერ.
რამდენად მნიშვნელოვანია კიმჩი კორეელებისთვის?
ბრინჯი და კიმჩი (ასევე იწერება გიმჩი) არის ძირითადი კერძი ნახევარკუნძულზე და ჩრდილოეთ და სამხრეთ კორეამ მწნილის მომზადება ეროვნულ კერძად სცხო.
გადაჭარბებული არ არის იმის თქმა, რომ კიმჩი კორეული იდენტობის ერთ-ერთი საკვანძო ქვაა. პოპ მუსიკასთან და სერიალებთან ერთად, სამხრეთ კორეის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი კულტურული ექსპორტია. კიმჯანგი (ან გიმჯანგი), კიმჩის მომზადების ტრადიციული პროცესი, 2013 წელს იუნესკოს მიერ შეტანილი არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის სიაში.
სამხრეთ კორეამ დაუთმო მნიშვნელოვანი რესურსები კიმჩის პოპულარიზაციას სახლში და მის ფარგლებს გარეთ, შექმნა კიმჩის მსოფლიო ინსტიტუტი და კორეის კიმჩის ასოციაცია ინდუსტრიაში შემდგომი კვლევებისა და ინოვაციებისთვის, ხოლო კორეის სურსათის კვლევის ინსტიტუტი კვებითი და სამკურნალო ღირებულების შესასწავლად. კიმჩი და დაადასტურა დიდი ხნის განმავლობაში სანუკვარი რწმენა საკვების უნარის განკურნების თითქმის ნებისმიერი დაავადების შესახებ.
სეულში არის მუზეუმიც კი, სახელად კიმჩიკანი, რომელიც ვიზიტორებს აწვდის საკვების 1500-წლიან ისტორიას და აცნობს მათ თითქმის 180 რეგიონალურ სახეობას. მიჰყევით Express Explained-ს Telegram-ზე
ასევე განმარტებული | სამხრეთ კორეის კანონი, რომელიც საშუალებას აძლევს K-pop ვარსკვლავებს, როგორიცაა BTS, გადადოს სამხედრო სამსახური
კიდევ არის ეს კამათი?
ჩინეთსა და სამხრეთ კორეას შორის კიმჩის გამო დაძაბულობა ორ მეზობელს შორის სავაჭრო ურთიერთობებშია. მრავალი წლის განმავლობაში, სამხრეთ კორეა ავსებდა თავის ეროვნულ მოთხოვნას კიმჩის უფრო და უფრო მეტი ჩინური წარმოების კიმჩის იმპორტით. საერთაშორისო სავალუტო ფონდის (IMF) მიერ 2014 წელს გამოქვეყნებული Finance and Development-ში გამოქვეყნებული ანგარიშის მიხედვით, ეს ტენდენცია 2003 წელს დაიწყო, რადგან ჩინური კიმჩი უფრო იაფი იყო.
მიუხედავად იმისა, რომ მასზე შიდა მოთხოვნა გაიზარდა, განსაკუთრებით რესტორნებისგან, ნაკლები ოჯახი ამზადებდა საკუთარ კიმჩის. კიმჩის მსოფლიო ინსტიტუტის 2017 წლის ანგარიშში ნათქვამია, რომ რესტორნებში მოწოდებული კიმჩის თითქმის 90 პროცენტი ჩინეთიდან იყო.
საკითხს ართულებდა ის ფაქტი, რომ ჩინეთმა გამკაცრდა რეგულაციები მწნილის პროდუქტების იმპორტზე 2012 წელს და სამხრეთ კორეის კიმჩის ექსპორტი ჩინეთში მკვეთრად დაეცა, რადგან ის ვერ აკმაყოფილებდა ახალ სტანდარტებს. მას შემდეგაც კი, რაც კიმჩიზე დათმობა მიიღეს, ჩინეთი დათანხმდა საკვებზე ტარიფების მოხსნას 2015 წელს სამხრეთ კორეასთან თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების ხელმოწერისას, კორეის კიმჩით ვაჭრობა ვერ აღდგება.
საერთაშორისო სავალუტო ფონდის ანგარიშის თანახმად, ჩინეთმა ასევე დატოვა სამხრეთ კორეა, როგორც კიმჩის მთავარი ექსპორტიორი იაპონიაში, კვების პროდუქტების კიდევ ერთი ძალიან მნიშვნელოვანი ბაზარი.
ფაქტობრივად, საერთაშორისო სტანდარტიზაციამ, რომელიც კიმჩიმ მიიღო 2001 წელს, ფესვები სხვა სავაჭრო კონფლიქტში იყო, სამხრეთ კორეასა და იაპონიას შორის. კულინარიულ ნაციონალიზმს აზიაში (2019), კვების ისტორიკოსი Katarzyna J Cwiertka აღნიშნავს, რომ კიმჩის ომი ორ ერს შორის დაიწყო 1996 წელს, როდესაც იაპონიამ გადაწყვიტა დაენიშნა კიმუჩი (კიმუჩის იაპონური გამოთქმა) ერთ-ერთ ოფიციალურ საკვებად ატლანტას ოლიმპიადაზე.
იმ დროისთვის იაპონია-კორეის სავაჭრო ურთიერთობები უკვე სტრესის ქვეშ იყო, რადგან იაპონია უკვე იყო ჩართული კიმჩის იაპონური 'მყისიერი' ვერსიის ექსპორტში, რომელსაც აკლდა ფერმენტაციის პროცესიდან მიღებული გამორჩეული არომატი. საპასუხოდ, სამხრეთ კორეამ შეიტანა საქმე Codex-ში, ამტკიცებდა, რომ საჭირო იყო კიმჩის საერთაშორისო სტანდარტის ჩამოყალიბება, რომელიც ოფიციალურად იქნა მიღებული 2001 წლის 5 ივლისს, წერს იგი.
Cwiertka დასძენს, რომ ფაქტობრივად, კიმჩის სტანდარტიზაციამ განაპირობა ჩინური კიმჩის წარმოების ზრდა, მიუხედავად იმისა, რომ მან მხოლოდ მცირე დადებითი ზღვარი შექმნა სამხრეთ კორეისთვის.
არ გამოტოვოთ Explained | სამხრეთ კორეის კანონი, რომელიც საშუალებას აძლევს K-pop ვარსკვლავებს, როგორიცაა BTS, გადადოს სამხედრო სამსახური
ᲒᲐᲣᲖᲘᲐᲠᲔᲗ ᲗᲥᲕᲔᲜᲡ ᲛᲔᲒᲝᲑᲠᲔᲑᲡ:
